www.dapoznan.fora.pl

terezita

To prawda, mnie też ta Miłość zachwyca.
Taka idealna, jak ta z listu św. Pawła Very Happy

paczka_dropsow

Rzeczywiście niesamowita jest świadomość, że Bóg przemienia grzech w przebaczenie, że dotyka moich ran do tego stopnia, ze stają się one Jego ranami na Krzyżu i dalej... Jego ranami po zmartwychwstaniu, które już nie krwawią, ale są jakby... świadectwem zwycięstwa Życia nad śmiercią. Smile

To tyle tak na świeżo Smile

.

Ala

Jak miło takie piękne słowa czytać- czyżby w końcu się udało? Very Happy

Pozostaje tylko się cieszyć wraz z Tobą Smile

ewysz

Jesli się udało.. to smerfastycznie!!!!11

terezita

paczka_dropsow

NO ba! Udało się i to jak Smile

Oczywiście rzutem na taśmę złapałam ks. Marcina i na szczęście już mi nie pozwolił odejść bez wyspowiadania mnie, pomimo tego, ze może miał inne obowiązki, a ja przyszłam tak niezapowiedziana... Postaram się o to, by w Niebie było mu to zapamiętane i odpowiednio na plusie zapisane. Smile

BO gdyby było inaczej kto wie czy drugi raz pomimo nóg jak z wat, duszy na ramieniu, serca w gardle i czarnej plamy w głowie, dałaby radę.

I niech mi ktoś powie, że spowiedź jest bez sensu to łeb urwę. Smile

Mało tego, przyszyję.. i urwę jeszcze raz. Smile

ewysz

!!!!!!! Brak mi słów !!!!!! Smile

Ala

To pięknie! Taki właśnie powinien być kapłan - zawsze starać się przyciągać ludzi do Boga Smile

Dobrze, że nasz o tym pamięta Smile

Zuzia

Dzisiaj obejrzałam piękne świadectwo księdza egzorcysty Smile

http://www.youtube.com/watch?v=JXgFlyr-F4A

Składa się ono z kilku części, ale moim zdaniem naprawdę warto Smile

Dla mnie to nie było mówienie o czymś strasznym, lecz dobra lekcja uświadomienia, jak łatwo otworzyć drzwi szatanowi. Zobaczcie sami Very Happy

ewysz

Bardzo mi się podoba, obejrzałam wszystko za jednym zamachem, wciąga i ciekawych rzeczy można się dowiedziec. Dzieki! Smile

Katarynka

Nie wiem, ile osób słuchało rozmowy w autokarze w drodze powrotnej z Częstochowy, ale właśnie o tym mówiliśmy:)
Cały reportaż z tych egzorcyzmów był emitowany w TV w Wielką Sobotę, jakoś w nocy (ok. 2 czy 3).
Dla mnie najbardziej dobitnym faktem było to, że zło jest tak blisko nas, a my nie zdajemy sobie z tego sprawy!
Byłam w tym mieście kilka razy, a moja mama tam na stałe pracuje
(Niemcy, Aschaffenburg, rzecz działa się kilka lat temu,
teraz dopiero ją nagłośniono, zresztą materiały kręcono z ukrycia - przynajmniej w domu Anneliese, wywiad z jej rodziną).
Byłam tym oszołomiona. Na co dzień wydaje mi się, że zło jest gdzieś tam,
gdzie wojny, gdzie rażąca niesprawiedliwość, masowy głód i ludobójstwo.
U nas jest "mniejsze zło", bo trochę kradniemy, trochę zabijamy, nie chodzimy do kościoła... Opętania nas nie dotyczą... A jednak.
To wszystko dzieje się dokoła...

paczka_dropsow

Pozwolę sobie jeszcze na moment wrócić do spowiedziowych wątków. Smile

Tak w sumie w czasie przygotowania ie o spowiedzi przyszło mi do głowy pytanie. Skoro ostatecznym kryterium grzechu, czy nie grzechu jest sumienie i skoro jest ono kształtowane przez Słowo, zdobywanie wiedzy, też o sobie, dojrzałość osobistą i takie tam... Przecież ostatecznie nawet ksiądz na spowiedzi nie może mi powiedzieć, ze coś było grzechem czy nie było. Może jedynie sugerować i wyjaśniać. To po co w zasadzie są takie rachunki sumienia z wykazami co jest grzechem a co nie.

Katarynka

Grzechem jest uczynek popełniony świadomie i dobrowolnie.
Jeśli jednego z tych warunków brakuje, to albo jest grzechem lekkim (np. nie całkiem świadomie w danej chwili) lub nie do końca "naszym", jeśli zrobiliśmy coś pod przymusem lub z czyjąś "pomocą" (stąd też biorą się grzechy cudze, z których należy się spowiadać) - tak w skrócie.
Oczywiście sumienie mówi Ci, co jest grzechem, a co nie,
ale też łatwo je zagłuszyć, zepchnąć gdzieś na drugi plan lub nie reagować na jego podpowiedzi.

Po co rachunek sumienia?
Żeby sobie przypomnieć grzechy, np. po kolei wg Dekalogu, żeby mieć rozbudowane różne aspekty, dodatkowe pytania do rozważenia,
jakiś taki... przewodnik, "schemat", wytyczne... nie wiem, jak to dokładnie określić. Nie każdemu rachunek z książeczki odpowiada, więc warto szukać różnych...
Zawsze można sobie codziennie robić rachunek sumienia i zapisywać, co było złe. Wtedy się ma kawę na ławę, dzień w dzień :)

paczka_dropsow

No tak instrukcja obsługi Very Happy

, ale jak tak czytałam parę tych rachunków to niektóre albo wyglądają jak inwentura... a nie przygotowanie do spotkania z Bogiem, a inne są tak rozlazłe, tak wprowadzające w refleksję, że w końcu dochodzę do wniosku, że no może ze dwa grzechy mam, ale co to tam taki lajcik. Wiec się właśnie zastanawiam, po co takie no często szmatławce, nie mówię, ze wszystkie - może to ja nie potrafię szukać - skoro tylko zaciemniają to, co miały rozjaśnić Smile

.

Katarynka

Racja, ale te rachunki sumienia tworzą ludzie, więc nie można chyba uchronić się
od niedoskonałości. A rachunek to też kwestia wprawy - niektórzy po samym
Dekalogu wyławiają, co potrzeba, niektórym wystarczy kilka minut skupienia,
by "przelecieć" swoje życie od ostatniej spowiedzi. Ale najważniejsze, że idziesz się nawrócić.
Szczera spowiedź, nawet jak o czymś zapomnisz, jest ważna i wartościowa.
I mało istotne, czy robiłaś rachunek sumienia z 50 pytań czy z 200,
z książeczki, czy bez niej. Bo tam, po drugiej stronie kratki siedzi Jezus,
a Jemu nie trzeba tłumaczyć "uznałam, że ta instrukcja jest lepsza niż tamta rozwleczona".
"Spisy" grzechów mają nam pomagać. Jeśli Ci gmatwają wszystko, może nie należy utrudniać sobie życia?