www.dapoznan.fora.pl

Ala

W tej dyskusji pojawił się też bardzo poważny problem, który chyba trzeba przemyśleć...

jaboja

Co prawda mam nieco mieszane uczucia gdy ktoś mi cytuje Pawła „Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść.” ([link widoczny dla zalogowanych]), niemniej teraz nie mogę się oprzeć, by nie spytać was, po co właściwie HP czytać? Jakie argumenty podacie, gdy tak postawię pytanie?

Rybka

baartek

Rybka

ewysz

Nie wiem już na co odpowiadać najpierw.. Cieszę się, że w dyskusji pojawiły się nowe osoby!

Generalnie, lekture Pottera dostosowałabym do wieku dziecka i jego intelektualnego rozwoju. Tę książkę jak wiadomo, czytują nie tylko dzieci i młodzież, ale również dorośli.
Jaboja zapytał 'po co czytać w ogóle HP'? Odpowiem pytaniem - a po co czyta się książki? Wiadomo, że marketing robi swoje, że może nie jest to literatura najwyższych lotów, ale kto powiedził, że tylko 'tę wysoką' można czytać? Książki są dla ludzi, nie ludzie dla książek. Nie chciało Ci się dalej czytać, przestałeś. Znudziło Cię, zirytowało. Ja przeczytałam czwarta w 3 dni, podobała mi się bardzo, a jakoś po dalsze ochoty sięgnąć też nie miałam, nie wiem czemu. Po prostu.

Kilka słów do Rybki.. Rozumiem, że optowałabyś również za usunięciem ze spisu lektur 'Dżumy' Alberta Camus, nie wspominając o 'Roku 1984' Orwella..

Rybka

ewysz

inka

Siedziałam dzisiaj prawie pół godziny i pisałam - chciałam włączyć się do tej dyskusji. I przyszła wtedy taka myśl, że to wszystko jest bezsensu. Spojrzałam na zegarek i jeszcze bardziej się na siebie wkurzyłam, gdy zorientowałam się ile czasu to pochłonęło.

Jakby każdy z nas w tym czasie co poświęcił na wyciąganie "swojego" na wierzch przeczytał bajkę jakiemuś dziecku, albo po prostu przytulił czy okazał odrobinę miłości to by w ogóle nie było tematu.

Bo problem nie tkwi w książce jednej czy drugiej, czy w chłopczyku z różową torebką. Problem jest w wychowaniu dzieci. Problem jest w tym, że brakuje miłości na świecie. Problem jest w tym, że potrafimy przejść obojętnie obok płaczącego człowieka. Problem jest w tym, że rodzice nie mają czasu dla swoich dzieci. Problem jest w tym, że za dużo się rozwodzimy nad złem, a za mało mówimy o tym co dobre. Problem jest w tym, że wciąż czegoś chcemy. Problem jest w tym, że łatwiej nam dostrzec drzazgę w oku drugiego człowieka niż belkę w swoim.

Jasne, że lepiej unikać pokus, ale nie uwierzę, że choćby latem nie chodzicie na plażę (dziewczyny w bikini, chłopacy w samych gatkach).
Pan Bóg dał nam coś takiego jak rozum - ja wiem, że on czasem szwankuje, że czasem gdy jest potrzebny "diabli go biorą".

Tak, teraz znów siedzę i piszę Smile

I to jest właśnie to, że sami robimy to co nas drażni, ale czasem potrzeba wylania tych wszystkich myśli z siebie jest silniejsza Smile

Jeszcze tylko jedna sprawa - ktoś nawiązał tutaj wcześniej do płynięcia pod prąd. Tak zgadzam się, płyńmy pod prąd, ale miejmy oczy i uszy otwarte! Nie przekonuje mnie płyniecie pod prąd i nie interesowanie się tym co mówią inni. Bo w ten sposób można wszystko pod to podciągnąć i robić wiele złych rzeczy, i wiele osób zranić. Oczywiście, zawsze znajdą się osoby które będą chciały nas zepchnąć, ale znajdą się też takie, które będą nam zwracać uwagę w dobrej wierze, z troski. To wcale nie tak łatwo powiedzieć komuś, że wydaje nam się, że robi coś nie tak!

Nie wiem czy to co tu napisałam miało większy sens, czy komuś to coś da, może do myślenia. Może się mylę, ale no cóż, jestem tylko (i aż!) człowiekiem Smile

Rybka

ewysz

inka

Rybko, przeczytaj jeszcze raz to co napisałam Smile

Napisałam, że przyszła taka myśl - przyszła i poszła, inaczej bym nie napisała tego całego postu Smile

Też uważam, że warto rozmawiać - strasznie mnie męczą na przykład niewyjaśnione sprawy, wolę przeprowadzić trudną rozmowę, niż pozostawić wszystko niezałatwione. Tylko mam wrażenie, że ta dyskusja zaczyna odbiegać od konstruktywnych rozmów. Że nie wnosi to nic dobrego w ten świat, czy w potencjalnych czytelników tego forum.

Ja jestem zdania, że właśnie po to mamy rozum, by podejmować decyzje. Jeśli będzie miłość na świecie to nie będzie problemu, że dla kogoś piosenka czy książką będzie zagrożeniem, bo będzie miał w sobie tyle Ducha Świętego, że odróżni co jest właściwe a co nie. Nie popieram złych czynów, ale przy takich rzeczy jak książka czy piosenka - odbiór jest kwestią interpretacji. Oczywiście, że są takie, które mówią wprost - rób źle. Ale nikt tu takich dzieł nie przytoczył. Czasem niestety nadinterpretujemy wiele rzeczy, i dorabiamy ideologie tam gdzie ich nie ma.

I przykro mi, że w tym wszystkim co napisałam dostrzegłaś tylko ten "bezsens" a nie zauważyłaś innych rzeczy, że odpowiedziałaś tylko na to co było wygodniej odpowiedzieć.

Mówisz, że dobro jest trudne a zło jest potencjalnie łatwe. Nie wiem, może żyję na innym świecie, ale jak widzę, że kogoś skrzywdziłam to jest mi z tym strasznie źle. A jak dobrze na duszy, gdy widzę, że komuś mogłam pomóc! W tym aspekcie wydaje mi się, że dobro wcale nie jest takie trudne. Czasem trudno podjąć właściwą decyzję, odważyć się podejść do kogoś w potrzebie. Ale dobro samo w sobie nie jest trudne. Daje dużo więcej szczęścia niż zło. I Chrześcijanin powinien o tym wiedzieć.

baartek

Rybka